Kopse blokjesvloer
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een kopse blokjesvloer is een vloer die bestaat uit korte, rechthoekige blokjes materiaal die met de kopse zijde naar boven op een ondergrond worden geplaatst en verbonden.
Omschrijving
Hoewel de oorspronkelijke definitie spreekt over betonnen blokjes, beschrijven de beschikbare bronnen een kopse blokjesvloer voornamelijk als een type houten vloer, ook wel kopshouten vloer of houtbestrating genoemd. Deze vloer wordt samengesteld uit korte stukjes rechthoekig hout die met de kopse kant (de dwarsdoorsnede van de stam) naar boven op een steenachtige ondergrond, zoals beton of zandcement, worden gelegd of gelijmd. De blokjes kunnen in verschillende verbanden worden gelegd, zoals visgraatverband of halfsteens verband bij grotere blokken op zand. Kopshouten vloeren worden gewaardeerd om hun geluiddempende en vonkdovende eigenschappen, waardoor ze vroeger vaak werden toegepast in industriële omgevingen, laboratoria, werkplaatsen en zelfs paardenstallen.
Toepassing en eigenschappen
Kopshouten blokjesvloeren werden in het verleden toegepast in diverse situaties waar specifieke eigenschappen gewenst waren. Naast geluiddemping en vonkdoving, werden ze in de 19e eeuw ook gebruikt als bestrating op bruggen en tussen tramrails. Een kopshouten vloer wordt beschouwd als slijtvast. Het leggen van een kopshouten vloer is vakwerk; de blokjes worden rechtstreeks op een geschikte ondervloer gelijmd. Afhankelijk van de gewenste uitstraling kunnen de vloeren met of zonder voegen worden gelegd. Bij leggen met voeg wordt bitumen gebruikt om de naden te vullen, vergelijkbaar met scheepsdekken.
Vergelijkbare termen
Tegelvloer
Gebruikte bronnen: